шарқылдау — (Сем., Ақс.) 1. шаңқылдау, саңқылдау (адамның үн шығаруы туралы). Өзің ш а р қ ы л д а м а й тыныш отыр (Сем., Ақс.). 2. сартылдау, тарс гүрс ету (бірдеменің тарсыл гүрсіл етуі). Ағашы ш а р қ ы л д а п сынып жатыр (Сем., Ақс.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
зыңқылдау — (Қост., Жанг.) саңқылдау. Алдан з ы ң қ ы л д а ғ а н дауыстар естілді (Қост., Жанг.). Кеңсе түрі өзгеше, көсемдердің суреттері, з ы ң қ ы л д а ғ а н музыка (Б. Майл., Шығ., 109) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ырқылдау — (Ақт., Байғ.) тырқылдау. Кейбір ауылдың қызметкерлері... жұмысқа жай барады, кеңседе құрттай отыра қалса, ы р қ ы л д а п келіп ертек айтады (Ақт., Байғ.). Бексұлтан тұрып, оқыс ы р қ ы л д а п күліп жіберді… (Ғ. Сл., Шалқ., 58) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
аһылдау — Аһ ваһ килү; кайгыру, борчылу … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
уһылдау — Авыр итеп сулау … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
қақылдау — Қақылдаған дыбыс шығару (тауық) … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қарқылдау — өт. Қарғаның қарқ қарқ етіп үн шығаруы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қаңқылдау — ет. Құс пен иттің қаңқылдап дыбыс шығаруы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қоқылдау — ет. Әтеш пен тауықтың дыбыс шығаруы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қырқылдау — ет. Қырқылдаған дыбыс шығару (тауық, үйрек) … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі